Powoli wchodzimy w okres wysiewu ozimin. Co za tym idzie warto dobrze przygotować siewnik do tej pracy i przed siewem wykonać próbę kręconą, która zapewni nam prawidłowy wysiew i pozwoli wysiać tyle materiału siewnego ile potrzeba.
Pierwszą rzeczą na jaką trzeba zwrócić uwagę jest oczywiście określenie ilości materiału siewnego jaki zamierzamy wysiać na hektar. Aby ją prawidłowo określić powinniśmy uwzględnić m.in. rodzaj materiału siewnego i jego dokładne parametry czyli MTN (masa tysiąca nasion lub inaczej: MTZ – masa tysiąca ziaren), gęstość oraz termin siewu.
Dopiero wówczas należy przystąpić do wykonywania próby kręconej. Powinna to być czynność obowiązkowa, gdyż dane jakie są podawane w tabelach wysiewu siewników są tylko i wyłącznie orientacyjne. Materiał siewny nawet tego samego gatunku może od siebie znacznie odbiegać i stąd różnice w dawce wysiewu mogą być znaczne.
Najlepiej było by również przeprowadzić próbę kręconą w polu przejeżdżając odpowiedni odcinek, gdyż uwzględniałoby to już poślizgi koła napędowego. W praktyce jednak rolnicy bardzo rzadko wykonują tę czynność, więc do “wykręconej” ilości ziarna należy zawsze dodać około 5 proc., które będą uwzględniać poślizg koła na polu. Często różnica w wysiewie pojawia się gdy jest źle ustawiony znacznik lub jeździmy “na oko” np. tworząc zakładki.
Próbę kręconą wykonujemy po napełnieniu siewnika materiałem siewnym i odpowiednim ustawieniu zastawek i den aparatów wysiewających, które są zalecane przez producenta siewnika . Przy ich ustawianiu należy również skontrolować czy szczeliny między dnem a kółkiem wysiewającym są jednakowe we wszystkich aparatach.
Następnie ilość wysiewu regulujemy na skali przekładni napędowej. Zaleca się, aby dla nasion drobnonasiennych wykonywać ją na 1/10 ha, a dla zbóż na 1/40 ha. Wówczas uzyskana masa usypowa jest łatwa do zważenia. Po dokonaniu pomiaru należy pamiętać o odpowiednim przemnożeniu wyniku tak, aby norma odpowiadała wysiewowi na 1 ha.
W tym miejscu warto pamiętać, że w przypadku każdorazowej zmiany dawki wysiewu należy przekładnię “wyzerować”, tzn. poruszyć dźwignią nastawną do położenia zero na skali wysiewającej i dopiero wówczas ustawić żądaną dawkę.
Opisana powyżej sytuacja jest stosunkowo prosta i zajmuje niezbyt wiele czasu pod warunkiem, że posiadamy instrukcję obsługi naszego siewnika. Jeśli jednak jej nie mamy to wówczas pierwszą czynnością, którą musimy wykonać jest wyznaczenie liczby obrotów koła przypadających na obsianie 1 ara.
W tym celu musimy znać średnicę koła napędowego siewnika. Najprostszą metodą jest wyznaczenie go na polu poprzez zaznaczenie odpowiednich punktów na ziemi i przejechanie takiej odległości by koło zrobiło pełny obrót. Mierzymy tedy odległość między zaznaczonymi punktami i wynik jest naszą średnicą koła uwzględniającą już poślizg.
Następnie przystępujemy do wyliczenia liczby obrotów koła przypadających na obsianie 1 ara. Aby to zrobić mnożymy uzyskaną wcześniej średnicę przez szerokość roboczą siewnika. Później powierzchnię 1 ara dzielimy przez wynik mnożenia, czyli przykładowo 2,38 m to średnica koła a 3 m szerokość robocza, co daje nam wynik 7,14. Teraz dzielimy 100, czyli 1 ar, przez 7,14 co daje nam 14 i taką liczbę obrotów koła musimy wykonać by obsiać 1 ar.
Czytaj także: Za zanieczyszczanie dróg można słono zapłacić, a nawet ponieść odpowiedzialność karną – porady prawne
Następne czynności to ustawienie den, przy którym trzeba się stosować do zasady, że im drobniejszy materiał wysiewamy, tym odległość den od kółek zgarniających powinna być mniejsza.
Średnica 2 m ,co to za siewnik, chyba raczej chodzi o obwód koła